Van verschillende kanten vanuit onze achterban hebben we vragen gekregen hoe het bestuur van de VPE reageert op de Nashville verklaring.
VPE-reactie op de Nashville verklaring
Van verschillende kanten vanuit onze achterban hebben we vragen gekregen hoe het bestuur van de VPE reageert op de Nashville verklaring.
Hier onze reactie:
De VPE heeft tijdens haar Algemene Ledenvergadering de verklaring geaccepteerd van de Assemblies of God omtrent huwelijk en seksualiteit.
Dit betreft een intern stuk en dient als leidraad en handreiking voor de voorgangers en leiders in de plaatselijke gemeenten.
Het kent zowel een bijbels-ethische als een pastorale dimensie.
De Nashville verklaring betreft een vertaald stuk van Amerikaanse origine. Dat kun je herkennen.
Het moet gelezen worden in de context van de maatschappelijke ontwikkelingen, ten aanzien van de moderne kijk op het huwelijk en seksualiteit.
De verklaring is bedoeld om een maatschappelijk statement te maken als tegengeluid tegenover de verschuivende ethische inzichten. Want, ja, het orthodoxchristelijke geluid is inmiddels een minderheidsstandpunt geworden.
Hoewel we de motivering om een statement te maken begrijpen vragen we ons ook af: wat is de winst?
Waar ligt de winst voor het Koninkrijk van God, waar ligt de winst voor individuen, die worstelen.
Ja, er ligt winst in de verklaring op zich, nl. dat ook wij als VPE geloven in het primaat van het huwelijk tussen man en vrouw.
Maar intern wisten we dat al. En in de context van de maatschappelijke discussie: men wist al dat het orthodoxe deel van de kerk er (nog steeds) zo over denkt.
Het geluid is dus niet nieuw.
De verklaring als zodanig wel.
Binnen de kerk roept de Nashville Verklaring verdeeldheid op. Nog niet eens zozeer ten aanzien van ieders beoordeling ervan: ben je ervoor of ben je ertegen? Maar ook ten aanzien van de vraag naar de reactie: teken jij wel of teken jij niet.
We betreuren dat dit een of-of schema oproept.
Om kort te gaan:
Als VPE houden we onverkort vast aan onze interne verklaring omtrent huwelijk en seksualiteit die uitsluitend bedoeld is als bijbels pastorale en ethische handreiking voor gebruik in onze gemeenten.
Maar we voelen ook: het is nu niet de tijd voor een profetisch geluid nl. door de Nashville verklaring te ondertekenen. Mede ook, omdat we onderkennen dat de kerk in zijn geheel niet een sterke voorbeeldfunctie heeft, als het gaat om seksueel gedrag. Denk aan de misbruik-schandalen.
We doen er beter aan vanuit een standvastig vasthouden aan de liefde en aanvaarding en tevens het consistent belijden, van wat de Bijbel ons leert ten aanzien van seksualiteit, om naast mensen te gaan staan. Dat dat spanning impliceert, weten we allemaal uit de praktijk en daar lopen we niet voor weg. Immers de Bijbel gaat niet alleen over ethiek, maar over LEVEN. Dat is het totaalpakket van de Bijbel, zoals de Heer Jezus ons dat heeft voorgeleefd, vol van genade en waarheid.
We doen er beter aan priesterlijk te staan naast alle mensen die Jezus Christus nodig hebben. Zonder veroordeling maar met behoud van bijbels ethische standpunten.
De Nashville verklaring bewijst de kerk onbedoeld slechte diensten in haar missionaire taak.
De Nashville verklaring bewijst de kerk onbedoeld slechte diensten in haar groei in eenheid.
De Nashville verklaring brengt waarschijnlijk mensen in nood niet dichter bij het Evangelie van onze Heer.
De initiatiefnemers van de Nashville verklaring zijn aangedaan door de storm van reactie en benadrukken nu ook de pastorale dimensie. Dat is op zich goed; maar helaas is de storm wel over ons land getrokken.
Deze reactie is geformuleerd op vragen vanuit onze achterban. Omdat we als VPE op geen enkele wijze deel willen uitmaken van het lopende publieke debat stellen we deze reactie beschikbaar voor alleen onze leden. Het is als zodanig niet bestemd voor openbare publicatie.
Namens het dagelijks bestuur,
Machiel Jonker
10 januari 2019